Ron
Mijn oudste zoon kocht vorig jaar een 2010 uitvoering van dit model. De motor was in absolute showroomconditie met slechts 600 km op de teller. Toen hij zijn ingrijpende verbouwingsplannen aankondigde moest ik wel even slikken.
Inmiddels is de klassiek ogende motor omgetoverd tot een ‘edgy brat bike' met een stoer uiterlijk. Een erg mooi uitgevallen operatie dus waarmee de motor veel bekijks trok in de TTC tent tijdens Triumph Live op 18 september 2016.
Wanneer iemand zijn plannen over het aanpassen van de nieuwe Bonneville met het 1200 cc blok met me zou delen is het heel goed mogelijk dat ik daar emotioneel van zou worden.
Het is een prachtig klassiek gestileerde motor geworden. Iets dat nog geaccentueerd wordt door de bordeauxrode kleurstelling en de chromen accessoires.
Eigenlijk is alles dat je er nog aan zou veranderen zonde van het beeld dat de Bonneville biedt. Afgezien van zaken zoals een windscherm of tassen wellicht.
De motor is een nieuwe klassieker, die over veertig jaar weel een heel nieuwe generatie retro-retro liefhebbers aan zal gaan spreken.
Maar dat is vast niet het uitgangspunt geweest van het designteam in Engeland toen de schetsen op de tekentafel lagen. Ook bij dit model zijn ze in staat geweest iets te ontwikkelen voor een grote schare liefhebbers. Daarbij is de leeftijd niet echt van belang.
Ik zie hier net zo goed een hipster met zijn wapperende baard en vriendinnetje achterop rondtoeren door de stad, als de wat oudere ‘heropstapper’ die het gevoel van de vrijheid vroeger weer terug wil ervaren (maar dan wel lekker achter dat windscherm..). Daarbij is de kans groot dat ze elkaar bij hetzelfde espressotentje gaan tegenkomen best aanwezig lijkt me.
Het blok van deze geheel nieuwe Bonneville is heel andere koek dan de modellen tot aan 2016. Heel veel power onderin en gaan als de bliksem tot zeer illegale snelheden. Een heerlijk soepel motorkarakter waarmee het in alle versnellingen gewoonweg super rijden is.
Onvoorstelbaar dat het blok het toelaat om in de derde versnelling met zo’n 1.500 toeren rond te tokkelen zonder dat er van enig bokken sprake is. Wanneer noodzakelijk te versnellen is het een kwestie van gasgeven en de motor pakt direct op.
Opvallend is de metamorfose bij zo’n 3.800 toeren. Daar wordt afscheid van Dr. Jekyl genomen en lijkt het wel of er een turbo op het blok gemonteerd is! Wow! Wat kan dat ding gaan. “Welkom Mr. Hyde” zeggen we dan.
Een geslaagde motor waar je heel veel plezier van kan beleven direct vanuit de showroom. Het verbouwen kun je rustig achterwege laten. Gewoon lekker toeren en veel kilometers maken met de wind in de helm en de vliegen op je bovenlip.
Robin
De Bonneville T120 is in vergelijking met de Street Twin weer een compleet ander verhaal.
De 2016 uitvoering straalt één en al stijl en klasse uit. En wederom, die afwerking! Chique de la poop! Nu al een klassieker voor toekomstige generaties.
Customizen is iets wat ik hier persoonlijk ook achterwege zou laten. Wat ik hooguit zou toevoegen zijn zijtassen voor bagage en eventueel een klein windscherm voor een prettige zit tijdens verre reizen. Want dat is iets wat je naar mijn gevoel zeker kan doen met deze machine: reizen!
De motor zit heerlijk relaxed en het dikke 1200 blok loopt mooi en rustig. En je hebt echt meer dan genoeg aan het 80Pk en 105Nm die je tot je beschikking hebt. Het koppel is trouwens echt geweldig. Pakt mooi op bij zelfs de laagste toerentallen. Zo liet ik hem bijvoorbeeld in de tweede versnelling op ‘stationair toeren’ door Hoorn tokkelen, waarna hij vervolgens weer geweldig oppakt bij de minste draai aan het gashandel. Bij bepaalde weersomstandigheden of wegoppervlakken is eventueel de gas respons in te dammen middels de “Rain” rijmodus. Via de “Road” rijmodus heb je beschikking over een wat directere gas respons. En je merkt trouwens écht verschil tussen die twee rij-modi.
Mocht je bij wat kouder weer je trip willen vervolgen, handvatverwarming is standaard aan boord (met 3 standen), evenals een USB-aansluiting voor je TomTom of elektrische deken.
Maar goed, hoe rijdt deze Engelse Gentleman dan? In 1 woord: Relaxed.
Dit 1200 blok heeft zoals al eerder vermeld 105Nm koppel en dat merk je. Neem daarbij de door de slipkoppeling zeer lichte koppeling en je ‘tokkelt’ zo heerlijk door het landschap. Je voelt power, maar nergens wordt het nerveus of overdreven in vergelijking tot de stijl van de motor. Vooral lui schakelend puur op koppel een bocht uitkomen is een feest! Ik moet daarbij wel opmerken dat de standaard zithouding voor mij iets te rechtop is. Daardoor merkte ik bij het wat sneller opvolgen van bochten, ik naar mijn smaak teveel werk moest verrichten om hem van het ene op het andere oor te leggen (knie tegen de tank drukken om hem mee te krijgen). Maar goed, het stuur iets van je af naar voren instellen of een ander stuur uit Triumph’s catalogus doet dan zeker wonderen! En vergeet ook niet, dat ik de machine meer aan het pushen was dan waar hij eigenlijk voor bedoeld is. Dit is tenslotte een heer met klasse en stijl!
In mijn hoofd tijdens het rijden:
- Dit is de Classic voor de komende generaties. Punt.
- Wat een stijl, klasse en kwaliteit zeg.
- Relaxed toeren zo…
Mike
Voor een langdurige relatie
Ja, en dan over op de Bonneville T-120. De klassieker waar het allemaal mee begon. Ik heb een zwak voor haar. Ik had in maart al een stukje gereden op een Bonneville T120 en enorm genoten. Het was toen nog koud en ik weet nog dat ik superblij werd van die handvat verwarming. Deze motor geeft je een ruim en veilig gevoel. Bonnie heeft body en is krachtig.
Het mooie is dat je de Bonneville heel klassiek kunt houden zoals onze cranberry red versie maar neem een andere kleur en je hebt een zeer robuuste bike. Je hoeft aan een Bonneville Black bijvoorbeeld helemaal niks te doen, deze is al heel cool van zichzelf (vind ik). Daarnaast heeft Triumph, zoals je inmiddels weet, een enorm arsenaal aan extra accessoires.
De Bonneville heeft qua rijstijl het meeste weg van m’n Scrambler (in verhouding met de ander types). Het gaat echter allemaal net wat makkelijker. Op de snelweg rij je met gemak een kruissnelheid van 120 km/u en op de dijk stuurt de Bonnevilla opvallend makkelijk en dat voor een 1200 cc machine. Ik was zo lekker aan het toeren dat ik vergeten ben om de verschillende rijmodi (road / rain) uit te proberen. Het is een zeer comfortabele machine waar je een langdurige relatie mee kan opbouwen.
Ik blijf voorlopig nog op m’n scrambler toeren maar als ik tegen een leuke Bonnie aanloop dan sta ik niet voor mezelf in.
