George Heeres
George rijdt al vanaf z’n 20ste op Triumph. Hij is Triumph in hart en nieren en lid van de TOCN sinds 1993. George heeft altijd in een motorzaak gewerkt. Hij weet eigenlijk alles van Triumph en dan met name van de Meriden. Ook George kreeg te maken met huisje, boompje, beestje maar hoefde hiervoor geen afstand te doen van z’n motor, hij werkte immers tussen de motoren.
Hij is ook een van de weinige die een “echte” Thruxton bezat. Deze kocht hij in 1968. Jawel, de Thruxton waar er maar 52 van gemaakt zijn. Doodzonde dat hij die niet meer heeft!
George staat erom bekend een Lone Wolf te zijn, hij is niet zo’n Clubmens en is lid geworden puur en alleen omdat het een Triumph club is. Natuurlijk houdt George van praten over motoren maar als het op rijden aankomt is hij het liefst alleen met z’n motor (klinkt me bekend in de oren)
In z’n eentje kilometers vreten is waar het George om gaat. Hij houdt van lange ritten en afzien. Zo reed hij tijdens de WATOC Rally Challenge 4136 KM op een Meriden Triumph, een Trident T150V die hij in 1993 had gekocht en eigenhandig had opgeknapt. Hij werd hiermee 8ste in het algemeen klassement. Een prestatie van formaat.
Zo is er ook nog de rit van Wenen naar Hamburg. John Young, een ondernemende Engelsman en lid van de TR3OC, wilde een testrit uit 1969 op een Triumph driecilinder laten herleven, en George zou hier aan meedoen op z’n Trident 150V, samen met nog wat Meriden triple rijders. Puntje bij paaltje haakte iedereen af behalve George, hij was toen 67 (mag ik eigenlijk niet zeggen).
Een prachtig verhaal waarin hij letterlijk het snot uit z’n neus heeft gereden in barre weersomstandigheden. Heerlijk zegt hij zelf, ik zou het zo over doen…. Voelen dat je echt leeft, daar gaat het om!
Ik heb met George het langst kunnen praten omdat Frank naar een meeting moest.
Ik kan nog wel de nodige pagina’s vullen met zijn verhalen. Misschien moet George eens gaan nadenken over een boek. Ik heb in ieder geval genoten.
PS: Ik vond het verhaal over die diesel in de benzine tank trouwens niet de moeite waard om te publiceren want ook dat klinkt me bekend in de oren.