Robin
Na de Bobber kreeg ik de Street Scrambler in handen. Ook hier was ik zeer nieuwsgierig naar. Ik had namelijk wel eens een klein stukje op de Scrambler uit 2013 van Mike gereden. Maar nooit echt een lang stuk. Daarnaast waren zowel Mike als ik verbaasd dat deze niet een upgrade had gekregen naar het 1200 cc blok. Hoezo niet?! Maar goed, ik moet zeggen dat ik vooral nieuwsgierig was omdat ik zelf een oud motorcrosser ben en zo nu en dan nog graag mijn been mag uitsteken in de bocht. En dat gaat nu eenmaal makkelijker met een lichtere machine is mijn ervaring. (ik vond de BMW GS Adventure waarmee ik samen met mijn vrouw door Andalusië ben gereden veel te groot en lomp voor mijn smaak)
Anyway, opstappen en gas er op! Het eerste dat zeker na de rit op de Bobber opvalt is de zithouding. Je zit een stuk hoger en het brede stuur ligt zeer prettig in de handen. Ik reed de Street Scrambler vanaf de Amstelveenseweg in Amsterdam. En in deze drukke straat besloot ik ook maar meteen te kijken of het staand rijden op deze machine, wat noodzakelijk is bij offroad rijden, een beetje gaat. En jawel, door de stand van het stuur en voetsteunen is het ook staand zeer prettig door het verkeer laveren.
De eerste rotonde diende zich aan bij het Haarlemmermeerstation richting Stadionplein en hop, ik verschoof mijzelf naar voren tegen de tank aan, stak mijn been uit, motor plat en mijn lijf nog recht op en ik ‘blafte’ motorcross style de rotonde over. Gas er uiteraard lekker op bij het uitkomen van de bocht en met een heerlijke rochel uit de standaard uitlaat en een grote grijns op mijn hoofd knalde ik richting stadionplein. Wat een heerlijke fiets! Een stuk verder zijn wij vanaf het Amstel park een dijk langs de Amstel opgedraaid om zo naar Uithoorn te rijden. Ik rijd deze dijk al regelmatig op de motor sinds mijn 19e en ken elke bocht, en in dit geval ook niet onbelangrijk, elke verkeersdrempel als mijn broekzak. En wat een feest wordt het dan! Elke bocht het beentje uitsteken en het gas er op, om vervolgens bij elke verkeersdrempel te gaan staan en het gas er op te houden. En jawel, de machine komt los! Ineens viel alles op z’n plaats m.b.t. de naamgeving. Street Scrambler! De straat wordt een motorcross circuit! Nu is het uiteraard niet altijd en voor iedereen zo’n uitbundig feest.
Dus hoe rijdt deze machine dan zeg maar rustig? Nou, dat is dus het fijne van de Triumph Classics range, door de neutraliteit van de rijwielgedeeltes en de heerlijke motorblokken is het ook rustig heerlijk toeven op deze machine(s). Zet de versnelling in z’n 3 of zelfs 4 en tokkel heerlijk op koppel door de bochten langs een dijk of door de drukke stad. Gravel paden zou ik er trouwens ook zo mee pakken. Zeker gezien het in mijn ervaring geringe gewicht. Je gooit en smijt deze fiets met gemak alle kanten op. Als je serieus de offroad paden wil pakken zou ik echter wel even de vering iets aanpassen. Maar dat is logisch gezien deze standaard toch voor de normale weg is afgesteld.
En de snelweg? Gaat zeker goed qua blok en rijgedrag. Uiteraard zit je wel rechtop met de armen breed en vang je zo aardig wat wind. Ach ja, ik denk dan zo: Op zo’n motor hoor je ook wel een beetje gespierde armen en nek te hebben. En als je die nog niet hebt…dan krijg je ze wel door op de snelweg te rijden!
Mike
Ik was de dag voor de test in Alkmaar geweest om een van de motoren op te pikken. Uiteraard ging ik voor vertrouwt, de Scrambler.
Ik ben natuurlijk lekker binnendoor gereden richting Amsterdam. De Scrambler voelt heel licht aan en stuurt zeer fijn. Net als de Street Twin die we vorig jaar mochten testen verbaasde het vermogen van deze motor. Ik ben gek op dat nieuwe 900 cc blok van Triumph. Vanuit Monnickendam natuurlijk de dijkweg gepakt naar Durgerdam. Als Amsterdamse motorrijder ken je deze weg op je duimpje en de bochtjes zijn fijn. Ik ga zelf meestal voor het gravel dat net naast de weg ligt. In dit geval wel wat voorzichtiger dan met m’n eigen Scrambler.
Ik heb best lang rondgereden die avond en het was natuurlijk een mooie gelegenheid om de Street Scrambler met mijn eigen motor te vergelijken. Ik moet bekennen dat de nieuwe Scrambler beter stuurt (zal ook zeker aan de banden liggen), lichter aanvoelt, beter remt en meer vermogen heeft. Ook de uitlaat is wat “veiliger”. Bij mijn eigen scrambler moet ik oppassen dat m’n been niet te lang tegen de uitlaat komt want dat wordt best heet. Daar heb je bij de nieuwe Scrambler geen last meer van. De standaard uitlaat geeft een mooi donker geluid, daar hoef je niet zoveel meer aan te doen. De Street Scrambler is net als de Street Twin een toermotor bij uitstek maar dan stoerder. En natuurlijk kun je de Scrambler eigen maken dankzij een overvloed aan bolt-on parts.
Je zult met de Scrambler waarschijnlijk niet heel snel grof terrein ingaan dus een 1200 cc zou wat mij betreft ook best mogen.
Ron
De wegligging, het vermogen, de stuureigenschappen alle in perfecte harmonie.
Helaas te weinig geschikte bochten, anders wat het linkerhandje gewoon aan de grond gekomen. Zo vertrouwd en betrouwbaar voelt deze machine aan.
Ook het standaard uiterlijk van de Scrambler is voor mij niet iets te braaf, maar dit is een typisch model om een echt ruiger en stoerder uiterlijk mee te geven. Mijn handen zouden jeuken om de motor onder handen te nemen als deze in mijn schuur zou staan.
Wat mij betreft was het ‘love at first ride’. De ontdekking van de dag.
Ik kan er over door blijven gaan, maar beter is iedereen aan te raden eens een serieuze proefrit te maken. Dan weet je wat ik bedoel.
Toch een kleine persoonlijke kritische noot. Ik had bij de introductie verwacht dat hier ook het nieuwe 1200 blok in gehangen zou worden. Gekozen is voor de (in alle opzichten) lichtere nieuwe 900 motor. Daarmee heb je meer dan voldoende vermogen in huis, maar toch.
Scrambling for words:
Plus:
• Sublieme fiets
• Zeer goede zit
• Nodigt uit tot lange ritten
• Goed overzicht
• Geweldig bochtengedrag
• In alle omgevingen prima te berijden. Stad, land of snelweg; maakt niet uit
• Me want one!
Min:
• Standaard beetje braaf
• 1200 cc zou er een monster van maken. Yeah! Hit me baby!!
